link naar de RSS Feed van de laatste nieuwsberichten meld deze pagina op Twitter meld deze pagina op Facebook

De volgende stap

Misleidende tekens

gepubliceerd: zondag, 17 februari 2019

Dat had ik eer­der moeten doen: de èchte plan­ning van onze pelgrims­reis. Iedere keer is er wel iets, dat mijn voor­ne­men om te plannen door­kruist. Ons doel is Maria Laach. We gebruiken een klein boekje van de Stich­ting Pelgrimswegen & Voetpa­den (een pelgrims­tocht in 8 etappes).

Ik start graag relaxed met een pelgrimage. Ik probeer de eerste twee dagen ergens een onder­ko­men te regelen. Doordat ik daar nu zo laat mee ben, lijkt heel Zuid-Limburg zo’n beetje vol te zitten. Na meer dan een uur bellen heb ik dan ein­de­lijk beet in Lemiers. Direct vol gas weg stuiven zo’n eerste wandel­dag brengt je later vaak in de problemen. We kiezen liever voor een inloop­dag.

Het eerste traject van Maastricht naar Wittem sjoemelen we door bus 50 naar Gulpen te nemen. Bus 50 is een gewel­dige busverbin­ding tussen Maastricht en Aken. Hij vertrekt ieder kwar­tier. Als we opstaan is het mis­tig. De bus is elf minuten te laat en stamp­vol. We moeten staan. M’n oog valt op een vreemd stel. Een graatma­gere jongen in zwart leren kleren. Hij is al wat kalend en heeft wat vet in zijn haar zitten. Je ziet dui­de­lijk een tongpiercing en een soort schelpjes in z’n oren. Samen met z’n vriendin, die ik alleen op de rug zie, zitten ze dui­de­lijk onder de drugs. Hun pelgrims­feest ziet er een beetje anders uit dan dat van ons. Na een heer­lijke douche in ons hotel, lijkt alles van me af te vallen. Een gevoel dat ik vaker bij een pelgrimage heb. Het lijkt alsof je lichter wordt. Je wordt ont­vanke­lijker en stelt je meer open.

Naar Schmidt 25 km. Dat vin­den we te veel. Al pel­gri­merend ver­oor­lo­ven wij het ons af te wijken van voorge­schre­ven paden en metho­den. Opnieuw een stukje bus. Ik download een gratis app: DB navigator. Een aanra­der. Een soepel en snel werkende app. Het geeft je alle actuele trein- en busverbin­dingen in Duits­land. We gaan tot Rurberg. Het is druk in de bus. In Simmerath stapt een groep drukke kin­de­ren in.

Mis­schien teveel gekleurde snoepjes gegeten? Als ze boven in Rurberg uitstappen valt er een plot­se­linge, bijna doodse stilte, in de bus. De bus slin­gert ver­der door en brengt ons naar de halte bene­den. Met de app Mytracks stevenen we weer op ons pelgrimspad af, via de smokke­laars­rou­te naar Schmidt. Vandaar gaan we naar Hasenfeld en Gemünd. We bezoeken klooster Mariawald. Een streng katho­liek klooster. De mis gaat in het Latijn en de ouwel hostie moet in je mond. We eten de beroemde erwtensoep. Verrukke­lijk, een aanra­der. Bij het smerige kopje koffie draait onze maag om. En een aange­ge­ven route kan ook mislei­dend zijn!

Verderop. Ons traject naar Antweiler belooft wat min­der goede accommodaties. We willen gokken op Arem­berg, dat er dicht bij ligt. Maar... Fout. Volg je de tekens, en dan blijkt het plot­se­ling niet te kloppen ! De in­for­ma­tie in het boekje is niet meer correct. Daar komen we helaas te laat achter. Zo kan het dus óók lopen. Hoe goed de tekens van het pad ook zijn, in dit geval zijn ze mislei­dend. Om weer terug te komen op het oude pad moeten we over een stuk asfalt dat nogal druk is met veel motorrij­ders...

Nog wat ver­derop. Dat wordt een pit­tige etappe. Ik heb het gevoel: ik verzet geen stap meer, ze komen me maar halen. Toch ploe­te­ren we ver­der. De laatste kilo­me­ters vallen plot­se­ling mee. Ze zijn dalend. We komen bij ons gasthof. Niet zo modern. Achter de bar staat een jonge dikke vrouw, die later de dochter van de eige­naar blijkt te zijn. Ze kijkt niet écht gein­te­res­seerd. Het eten is echter goed en de douche perfect. Mis­schien moeten we ons vooroor­deel bijstellen???

Vandaag bereiken we ge­mak­ke­lijk, door een hoofd­za­ke­lijk dalend traject, Maria Laach. Als we wat gaan drinken klettert de regen naar bene­den. Bij het weg­gaan is het bijna droog. In de kerk steken we een kaarsje op. We schrijven op een briefje onze wens waar de monniken voor gaan bid­den.

Momen­teel wonen in Maria Laach zo’n vijf­tig monniken. Ze volgen de regel van de H. Bene­dic­tus van Nursia. Een leven in het teken van ‘ora et labora’. Je kunt er als pelgrim over­nach­ten. Regel dit dan wel vroegtij­dig, want het is er vaak vol. En je weet hoe het kan lopen...

Arnold Spijker

 

(dit artikel is over­ge­no­men uit het (deel-)pa­ro­chie­blad ‘Angelus’ van februari 2019)






Parochie
Heilige Franciscus 
Kerkstraat 4
5721 GV Asten
(0493) 69 13 15
secretariaat@rkfranciscus.nl
Google Maps
Like ons op FacebookVolg ons op X/TwitterVolg ons op Youtube Deze website is ontworpen en wordt onderhouden door iMoose