Wat is ‘ons’ kerkgebouw u waard?

Tijdens een bij­een­komst van ge­meen­te Asten over de toe­komst­plannen van het Paters­kloos­ter en het nieuwe ge­meen­schapshuis opperde één van de aanwe­zigen dat ons kerk­ge­bouw mis­schien ook wel een goed alterna­tief was voor het nieuwe ge­meen­schapshuis.

“Er komen toch steeds min­der mensen in de kerk (deze mevrouw is waar­schijn­lijk niet vaak in de kerk geweest; want het wordt juist steeds druk­ker...) en niemand heeft de kerk meer nodig; dus het gebouw dat er staat is overbo­dig in de toe­komst.”

Dit soort opmer­kingen heb ik al vaker gehoord. De kerk zou een goede herbestem­ming kunnen zijn voor het nieuwe ge­meen­schapshuis van Asten. Centraal gelegen en zo wordt het mooie gebouw bewaard voor de toe­komst.

Grôte tôre

Asten is trots op “z’nne grôte tôre” . Van verre zie je de toren al staan en hij is al in veel lie­de­ren bezongen. Voor ons het teken van de plaats waar we zijn geboren. Als je van Deurne komt, van Someren, Helmond of Sluis tien; je bent weer blij als je zunne ranke spits kan zien!

De Maria Pre­sen­ta­tie­kerk is al vele, vele jaren gezichtsbepalend is in ons dorp. Daar wordt het leven gevierd van de wieg tot het graf. Daar wor­den woor­den van geloof, hoop en liefde ge­spro­ken. Daar vin­den mensen rust om na te denken over alles wat ons beweegt.

Maar is dat over tien jaar ook nog zo?

Binnen onze Fran­cis­cus­paro­chie hebben we al twee kerken moeten sluiten met alle pijn en verdriet die daar bij horen. Binnen de pries­ter­raad van het bisdom wor­den per ver­ga­de­ring gemiddeld vijf verzoeken tot slui­ting van kerken geho­no­reerd.

Minder mensen en min­der mid­de­len, dus... steeds grotere pa­ro­chies met vermoeide pastores omdat ze niet kunnen doen waarvoor ze gewijd zijn. Kortom, het is zorge­lijk voor onze pa­ro­chie. Of zoals men wel eens zegt: het is vijf voor twaalf.

Concreet de vraag

Daarom concreet de vraag: wat is ons kerk­ge­bouw voor u waard? En dan niet alleen van de buiten­kant (die blijft zoals het is, omdat het een rijks­mo­nu­ment is), maar meer de binnen­kant: een plek waar God onder de mensen woont. Een plek om te bid­den en te vieren; om stil te zijn en te danken. Een plek voor een traan en een lach en een plek om kracht en bemoe­diging op te doen voor het leven van alle dag.

Wat is ons kerk­ge­bouw u waard?

Pastoor Pieter Scheepers