Meimaand - Mariamaand

In onze streek wonen nogal wat mensen met een Poolse ach­ter­grond. Ze zijn daar zelf geboren, of hebben Poolse ouders of groot­ou­ders. Soms zie je die afkomst terug in hun woning. Dan hangt ergens een foto van Karol Józef Wojtyła, de Poolse Paus Johannes Paulus II en vaak ook een schil­derij van de Zwarte Madonna, de Moeder van Polen, die in Częstochowa wordt vereerd.

De icoon heeft een lange ge­schie­de­nis. Geschil­derd in de vijfde eeuw in Byzantium, kwam de icoon terecht in Polen. De icoon heeft een gou­den glans, maar ook de donkere kleur die ver­teld over de ouderdom.

Wanneer je goed kijkt naar de Zwarte Madonna, dan is Maria gewond geraakt. Over haar gezicht loopt een litteken. Tijdens een van de vele perio­den van overheer­sing, werd in de Mid­del­eeuwen de icoon op de grond gesmeten en er werd met een zwaard op gehakt. Het is bij­zon­der dat men deze bescha­diging niet heeft gerepareerd. Maria draagt sym­bo­lisch het lij­den van het volk, de littekens die mensen op hun levensweg oplopen.

Ook zij had krassen op haar ziel en tranen in haar ogen. Maria komt niet stralend uit de schoon­heidssalon, zij is getekend door het leven. En juist dát maakt Maria zo ver­trouwd. Je kunt bij haar terecht met alle pijn die een mens ervaart. Met de zorg om mensen die je lief zijn en de pijn die je voelt wanneer een dier­ba­re moet lij­den. Het is een deel van de roe­ping van Maria, om ons daarin nabij te zijn.

Maria heeft ook de pijn moeten voelen, die heel wat ouders ervaren, wanneer ze zorg of verdriet hebben om hun kin­de­ren. Zij kent de pijn van de dwaze moe­ders in Argentinië, die hun kin­de­ren zijn kwijt­geraakt. Maria kent de pijn van de groot­ou­ders, die hun klein­kin­de­ren niet meer mogen zien na een echt­schei­ding.

Zij weet dat een mensenhart soms doorboord wordt, juist omdat je liefde voor een ander zo groot kan zijn. Je mag je hart bij haar uitstorten, maar Maria wil ook ons hart vullen. Want zij ver­telt ons steeds weer over Jezus, die kwam om onze lasten te helpen dragen. “Kom allen tot Mij”, zou Hij zeggen, “ook wanneer je belast en bela­den bent, ik zal vrede geven aan je gekwetste ziel.”

Wanneer het soms moei­lijk lijkt om God te vin­den in je leven, wanneer het leven oneer­lijk lijkt en zoveel pijn doet dat de hemel voor je ogen dichtgaat, houd je dan maar vast aan de hand van Maria. Zij kent je pijn, zij deelt je verdriet en biedt troost. De kerk gaf haar de koos­naam “Troos­te­res van de bedroef­den”. Wanneer je eigen geloof opraakt, dan wijst háár geloof je de weg. Zoals een moe­der die haar leven geeft voor haar kin­de­ren, zó wil Maria de moe­der zijn van allen die in Jezus geloven.

De icoon van de Zwarte Madonna ver­beeldt dat prach­tig: een hemelse vrouw, met een litteken in haar gezicht. Precies op de plek waar je een litteken niet kunt ver­bergen. Wie kijkt in haar ogen, ziet begrip en zal troost vin­den.

Dank­ge­bed

De Poolse Paus Johannes Paulus hield veel van Maria en wijdde aan haar een dank­ge­bed:

God, Vader almach­tig,
laat al uw kin­de­ren begrijpen,
dat zij op de weg naar U,
wor­den vergezeld door de heilige maagd Maria,
beeld van de zuivere liefde,
door U gekozen tot moe­der van Christus en tot moe­der van de kerk.
Amen!

Pastoor Pieter Scheepers